Sint-Maarten reed door weer en wind

1.
Sint-Maarten, Sint-Maarten,
Sint-Maarten reed door weer en wind,
Zijn vurig paard droeg hem gezwind.
Sint-Maarten reed met vollen moed,
Zijn mantel dekt' hem warm en goed.
2.
Een oude, een oude,
Een oude man stond langs de baan,
Hij keek de ridder smekend aan:
”Och help mij, help mij uit de nood.
Ik vind hier in de kou de dood.”
3.
Sint-Maarten, Sint-Maarten,
Sint-Maarten was zeer aangedaan,
Hij bleef voor d’ arme beed’laar staan,
Hij trok zijn slagzwaard uit de schêe
En sneed zijn mantel vlug in twee.
4.
De oude, de oude,
De oude man kwam ’s nachts weerom;
Hij had de warme mantel om.
Hij sprak tot Maarten zonder spot,
En zei: ”Ik ben de goede God!”

Andere versie:

1.
Sint-Maarten, Sint-Maarten,
Sint-Maarten reed door sneeuw en wind
Zijn vurig paard droeg hem gezwind,
Sint-Maarten reed met licht gemoed
Zijn mantel dekt' hem warm en goed.
2.
Een oude, een oude,
een oude man zat langs de baan
en sprak de ridder smekend aan:
“Ach, help mij toch uit deze nood,
`k Vind in deez' harde kou mijn dood.
3.
Sint-Maarten, Sint-Maarten,
Sint-Maarten innig aangedaan
Bleef voor de arme beed'laar staan.
Hij trok zijn slagzwaard uit de schêe
En sneed zijn mantel glad in twee.
4.
Sint-Maarten, Sint-Maarten,
Sint-Maarten gaf vol medelij
Hem 't grootste stuk en reed voorbij.
Sint-Maarten reed met licht gemoed
Zijn halve mantel dekt' hem goed.
5.
Sint-Maarten, Sint-Maarten,
Sint-Maarten van zijn tochten moe,
Legd' zich te rusten welgemoed.
Tot loon van 't geen hij had verricht,
Zag hij des nachts een helder licht.
6.
Een oude, een oude,
Een oude man verscheen voor hem
En sprak met zachte hemelstem:
“Ik ben uw Jezus, gij gaaft mij
dees' mantelhelft uit medelij!”